Historia Favoniusa (lub Zephyrus w mitologii greckiej) i flory jest miłym przykładem tego, jak mitologia miesza się ze światem przyrody i ludzkim uczuciami. Favonius, gdy Bóg wiatru związany ze sprężyną i kwiatami, jest symbolem łagodnego przedłużenia, witalności i kwitnienia życia. Jego przekształcenie w różę, aby wygrać miłość Flory, odzwierciedla ideę, że natura jest związana z miłością i pięknem. Róża, dar Favoniusa, stała się symbolem nie tylko piękna, ale także miłości i witalności młodzieży, co uczyniło je ściśle z naturą Eros był powiązany.

Etymologia słowa „róża”, która pochodzi z wadliwej wymowy „eros” poprzez florę, pogłębia połączenie między kwiatem a Bogiem miłości i pokazuje, w jaki sposób język, mit i natura często łączą się, aby tworzyć symboliczne znaczenia, które trwają z czasem. Róża, jako uniwersalny symbol miłości i pasji, ma swoje korzenie w tych starych opowieściach.

Wiersz Horaza, w którym nazywa Favoniusa do przywrócenia miłości Asterie, dodatkowo podkreśla rolę wiatru, aby odnowić życie i miłość na początku wiosny. W kontekście rzymskim Favonius jest postrzegany nie tylko jako wiatr, ale także jako siła na całe życie, która jest odpowiedzialna za cykl wzrostu i płodności. Jego związek z Florą i idea wiosny wskazują na głębszą metaforę odnowy, zarówno w naturze, jak i w ludzkich uczuciach. Ten łagodny, ale potężny symbol wciąż pozostaje przy życiu na zdjęciach i znaczeniach, które przypisujemy różowie.